یاد گرفتن های ما این گونه است که یک سری فرمول خوب و بد را از دیگران می گیریم!


آن وقت هر چیزی را به زور در آن فرمول ها میگذاریم و یک خروجی تفسیر میکنیم و فکر میکنیم عاقل شده ایم!


و آن وقت برای خودمان به به و چه چه میکنیم، و دعا به جان فلانی که خدا خیرش بدهد چقدر انسان فهیمی است، هرچه میگوید درست از آب در می آید!


اصلا هم نمیرویم پایه ی آن صحبت را بسنجیم! فقط تقلید میکنیم ! و خودمان را به راهی که از پیش تعیین کرده ایم می رسانیم!


و اتفاقا برای آدم هایی که از دنبال علم رفتن فقط این را میخواهند که جلوی دیگران خودنمایی کنند، همین کافی است...