برنامه نویسی همونقدر که میتونه اعصاب خردکن باشه ، میتونه لذت بخش هم باشه
اینکه مجبوری بر اساس زبانی که افرادی اون رو با توجه به ذهنیت های خودشون نوشتن، پیش بری و برنامه نویسی کنی گاهی سخت میشه ...
مادامی که مطابق پیش بینی های توسعه دهنده های اون زبان پیش بری همه چی خوبه، اما اگر به چیز متفاوتی فکر کنی کار راحتی نیست ...
اما به هرحال اینکه میتونی چیز دلخواهت رو ابداع کنی و دیگران استفاده کنند خودش حس خوبی داره ...
و گاهی فکر میکنم این زبانی که ما انقدر راحت باهاش صحبت میکنیم و عمیق ترین مفاهیم رو باهاش انتقال میدیم چقدر مخلوق خوبیه ...
در روایات مختلفی هست که این زبان هایی که انسان ها باهاش صحبت میکنند رو خداوند تعلیم داده
اما ما چقدر قدر این زبان رو میدونیم
برای دروغ و تهمت و غیبت چقدر استفاده میکنیم؟ برای آزار و رنجاندن
چقدر برای محبت و آرامش دادن ؟
و چقدر یاد دادن و سوال کردن و راه پیدا کردن ؟
