یک وقتی هست یک رهبری در مقابل دشمن خارجی که سالهاست شمشیر را از رو بسته و فکر تحقیر ملت را در سر دارد بر میگردد و می گوید به درک!

دمش گرم اصلا، ناحق نمی گوید به والله!


اما یک نفر که از داخل لپ لپ بیرون آمده بر میگردد و به ما میگوید به جهنم که میترسید!

به جهنم که به فکر ذلیل شدن خودتان هستید!

به جهنم که نگران آینده ی مملکتید!

به جهنم که به من و ژنرال های خروس نشان ماقبل تاریخم اعتماد ندارید!

به جهنم که سیاست های وزارت امور خارشه ی ما را نقد می کنید!

به جهنم که اعتدال انحصاری ما را انفعال انتحاری می نامید!

به جهنم که در زمان هاشمی برایتان شناسنامه صادر نکردند!

به جهنم که هویتتان را خاتمی از شما گرفت!

شما همگی بروید جهنم، من و جماعت موافق توافق ژنو همگی میرویم به بهشت!