یعنی یه حالی دارم این روزا
اگه دقیقا بخواید بدونید چه حالی، به حال « آن حیوان با وفا» نگاه کنید!
اصلا موندم خدایا توی این وضعیت، اگه دنبال دنیا باشیم، از معنویت میفتیم!!
اگه دنبال معنویت بریم، دنیا رو باید ول کنیم!
اگه دنیا رو ول کنیم، دیگه بعدش دنبال معنویت نمیتونیم بریم!
اگه معنویت رو ول کنیم! دنیا به چه دردی میخوره!
اگه دنیا و معنویت رو با هم بخوایم ، وقت نمیکنیم!
اگه معنویت رو کمتر دنبال کنیم، نتیجه اش دیر میشه!
اگه دنیا رو کمتر بخوایم، باز اوضاع ازین بدتر میشه!
اگه معنویت رو بذاریم واسه بعد، معلوم نیست عمری باشه!
اگه دنیا رو بذاریم واسه بعد ، معلوم نیست بشه دوباره گرفتش!
پ ن : منظورم از معنویت نماز و روزه و فلان نیست! کلمه ی معنویت کلا به نشانه ی یک سری چیزهایی که در ذهن خودم هست آورده شد.
چون در اصل نماز و روزه با دنیا تضادی نداره. بلکه تضاد دنیا با اون مسائلی هست که از کلمه ی معنویت به عنوان نماینده ی اون ها یاد کردم.
پ ن 2: کلا آشوفته ایم!
فقط یه کم آشوفته ای!