در ادامه باید به این نکته توجه کنیم که ایمان چیست؟
ایمان درجه های مختلفی از باور یک مطلب هست که گاهی شدید است و گاهی سست و شکننده
ایمان و باور به هر چیزی همیشه یک فرآیند عقلی را در سر منشأ خود دارد!
من به این حقیقت که قند شیرین است باور دارم زیرا قبلا شیرینی را درک کرده ام و با چشیدن قند برای هزاران بار متوالی در طی یک نتیجه گیری عقلی می دانم که قند شیرین است!
ما در زندگی خود به چیزهای مختلفی ایمان داریم، ایمان همیشه منجر به یک تعصب قلبی و ایستادگی خاصی خواهد شد.
مطمئنا اگر کسی به من بگوید قند ترش است باور نمیکنم. شاید این تعصب منتهی به جنگ لفظی یا درگیری نشود اما در درون خودم هیچ وقت این حرف را باور نمی کنم. و همین تعصب و ایستادگی است که باعث میشود که صبح روز بعد من بی اعتنا به حرف های آن شخص برای خوردن چایی مجددا سراغ قند می روم!
اما حالا اگر کسی امروز بنشیند و برای من از وجود آدم های فضایی حرف بزند و من را قانع کند که آدم فضایی وجود دارد، آیا این باور به اندازه ی باور قبلی راسخ است یا نه ؟
این جا مبحثی به وجود می آید که می شود آن را درجه های ایمان نامید. راسخ بودن به عوامل مختلفی بستگی دارد:
1- افزایش اطلاعات
2- ایمان به صحت اطلاعات ( که این می تواند ایمان به شخص گویند یا منبع معتبر باشد )
3- درجه ی اهمیت موضوع
4- حب و بغض
5- و چندین و چند مورد دیگر
ادامه دارد ...
