ضرر بزرگ:
وقتی به چند مدت اخیر نگاه میکنم می بینم انبوهی از کارهای نیمه تمام رو به دلیل این ویژگی و هدر دادن انرژی و قدرت ذهنی ، برای خودم یادگاری گذاشتم.
به چند نمونه اش اشاره میکنم:
1- دو تا وبسایت مشتری که در ساختش تاخیر کردم و هنوز نیمه کاره هستند.
2- یک نرم افزار ویندوز مشتری که شروع نشده
3- یک نرم افزار ویندوز و یک ربات تلگرام مربوط به دو تا مشتری مختلف
4- دو تا ایده ی نرم افزار ویندوز که استارت زدم و تا مراحلی ازش رو انجام دادم و نیمه کاره رها کردم
5- یک نرم افزار اندروید که استارت زدم اما کامل نکردم
6- یک کانال تلگرام که دوبار نیمه کاره رهاش کردم و مجددا استارت زدم
7- یک کانال و گروه تلگرام که ایده و مقدمات شروعش رو انجام دادم اما بعد از سفری که رفتم نسبت بهش بی میل شدم فعلا
8- چندین و چند دامنه ای که سال های قبل به هوس پیاده سازی یک ایده خریداری کردم اما کاری از پیش نرفت و بعد از یک سال منقضی شد !
9- چندین کتابی که تا نیمه خوندمشون !
10- چندین سلسله مباحث صوتی که تا وسطش پیش رفتم !
11- دو موضوعی که شروع به نوشتن در مورد اونها کردم و الان نیمه تمام هستن
12- و چندین کار نیمه کاره دیگه از خونه و کارهای شخصی و ...
و کارهای دقیقه نودی فراوان ...
این ها یعنی کارهای واقعی و قابل انجامی که در آتش اشتهای بی پایان برای نشان دادن توانایی یا هدر دادن انرژی در مسیر های ناممکن یا بی ارزش می سوزند.
چند راه حل:
راه اول اینه که سعی کنم در این یک هفته آتی علاوه بر کم کردن چک کردن سایت های خبری، نسبت به اهداف کوچک و بی ارزش، مثل کارهای روتین روزانه بی میل باشم و با سطح تمرکز و دقت معمولی باهاشون رفتار کنم و زیاد انرژی هدر ندم و آرامش داشته باشم.راه حل دوم بر تنفس و انقباض جسمم توجه کنم که از نشانه های این میل به دستیابی هست
راه حل سوم اهداف روزانه برای خودم مشخص کنم و تا حد بسیار زیادی تلاش کنم اهداف کوچکتر وقفه ای در بین کارهای اصلی ایجاد نکنن
راه حل چهارم در کارهایی که کمتر دقت میکردم مثل مسواک زدن و غذا خوردن و نماز خوندن سعی کنم بدون عجله و با آرامش عمل کنم.
* راه حل پنجم کم کردن نگاه کردن تلویزیون ! چون امکان کسب اطلاعات انتخابی و هدفمند را از ما میگیرد.
در هفته آینده ان شالله نتیجه این موارد رو و درصد موفقیت رو خواهم نوشت
